“Pod cieniem ławek..” – o ludzkiej znieczulicy

Godzina 18:30, centrum Jaworzna, a w zasadzie – przystanek centrum.. W tej przeludnionej przestrzeni, gdzie ludzie pędzili w pośpiechu w stronę swoich celów, jeden człowiek leżał na ławcę, całkowicie zignorowany przez otaczających go przechodniów. Był pijany, zaspany i niezdolny do podjęcia jakiejkolwiek aktywności.

Przechodząc obok, dwójka fotoreporterów widząc w pierwszej myśli nieprzytomnego Pana, niezwłocznie podeszła do tej osoby w celu sprawdzenia czy wszystko jest w porządku. Próbowaliśmy go budzić, ale niestety bezskutecznie. Widać było, że śpi. Oddychał – to było najważniejsze – mówi Jarek.
Oboje patrzyliśmy z niedowierzaniem, jak tłum ludzi przechodził obok niego, nie zatrzymując się nawet na moment. Wszyscy zdawali się być ślepi na ten dramatyczny widok. Przez chwilę pomyślałem, że może istnieje szansa, że ktoś się zatrzyma i chociaż zapyta, czy wszystko jest w porządku i czy jakoś może nam pomóc. Niestety, minuty mijały, a nikt nie podszedł zapytać, ani także zaoferować pomocy..

W trakcie udzielania pomocy zauważyłem nastolatka, który stał nieopodal z koleżanką. Miał w ręku smartfona i skupił się na tym, co działo się przed jego oczami. Zdumiała mnie jego obojętność. Zamiast podejść i sprawdzić, czy pijany mężczyzna potrzebuje pomocy, nastolatek robił zdjęcia, jakby ten widok był dla niego tylko materiałem do opublikowania na mediach społecznościowych. To było dla mnie szokujące. Jak może ktoś być tak pochłonięty samym sobą, że nie widzi cierpienia drugiego człowieka? Dlaczego nie było w nim choćby odrobiny empatii, żeby zareagować w sytuacji, która jasno wołała o interwencję?

Po wezwaniu służb pozostało nam tylko czekać i monitorować czy stan Pana do którego interweniowaliśmy się nie pogarsza. Czas mijał, a z minuty na minutę gapiów było coraz więcej.. Każdy patrzył co się dzieje. Dla większości młodzieży był to temat by się pośmiać, porobić fotki, które następnie  trafią na instagrama, snapchata, czy też w inne media społecznościowe. Niestety wśród młodzieży były także osoby dorosłe, które tak często zarzucają osobom młodym, że w obecnych czasach już żaden z nas nie jest pomocny..

Bezdomność i alkoholizm to problemy, które istnieją od wieków, a ich wpływ na społeczeństwo jest ogromny. Historia bezdomności sięga czasów starożytnych, ale z biegiem lat społeczeństwo zmieniało swoje podejście do tego zjawiska. Początkowo bezdomni traktowani byli z szacunkiem i pomocą, ale wraz z rozwojem społeczeństwa zmieniło się podejście. Alkoholizm stał się społecznym tabu, a osoby pijące i śpiące na ławkach zaczęły być traktowane jak wykluczeni i niegodni uwagi.

Pod powierzchnią pijanych śpiących na ławkach kryją się ludzkie historie, marzenia i tragedie. Każda osoba, która znalazła się w takiej sytuacji, ma swoje własne tło i powody, które doprowadziły ją do tego stanu. Opowieści o utraconych rodzinach, niepowodzeniach życiowych i walkach z nałogiem ukazują, że te osoby są istotami ludzkimi, które zasługują na empatię i pomoc.

Niestety, to zjawisko jest symptomem głębszego problemu, który dotyka coraz mocniej dzisiejsze społeczeństwo. Znieczulica wobec osób bezdomnych, pijanych i potrzebujących staje się normą, a ludzie odruchowo ignorują sytuacje, które wymagają interwencji. Zamykamy się w swoim własnym świecie, skupiając się na naszych problemach, zamykając oczy na cierpienie innych.  

Znieczulica społeczna wobec pijanych śpiących na ławkach ma poważne konsekwencje. Ci ludzie są narażeni na przemoc, wykorzystywanie, a także ekstremalne warunki pogodowe. Ich zdrowie fizyczne i psychiczne jest zagrożone, a brak odpowiedniej opieki medycznej tylko pogłębia ten problem. Ignorowanie tych osób przez społeczeństwo prowadzi do ich marginalizacji i utrudnia im wyjście z tej trudnej sytuacji. Co gorsza, jeśli taka osoba leży na przystanku, nigdy nie wiemy czy coś jej się stało, czy straciła przytomność. Mózg człowieka obumiera w przeciągu 4 minut, pomyślmy zatem jak poważne skutki może za sobą nieść brak jakiejkolwiek reakcji na tego typu sytuacje.